En sevdiğim şarkıyı ilk kez dinliyorum,
Senin sesinden dinlercesine seviyorum,
Sanki gerçeğe dönüşmüş bir rüyaydı,
Birden duruyor zaman, hayalini düşlüyorum.
Yolumu kaybettiğimden eminken,
Görmüşlüğüm vardı o gözleri,
Bakışları yolu biliyorum der gibiydi,
Tutup çekmesine izin verdim aniden.
Habersizce senin gözlerini çizdiğimde
Renklerle yeni tanışan bir ressamdım.
Seni ilk sevdiğim o günlerde,
Yüreğinden yaralı bir ceylandım.
Oysa ben,
Nasıl baktığımı bilmeyen bir zalime sığındım.
Oysa sen,
Gün tüterken sokağındaki çığlıkların katiliydin.
Artık seni geceleri düşünmeyi unutmam gerek
Bir adım uzağında olsam bile,
Gözlerimin sızısını görüp anlaman gerek,
O al dudaklarına bir eyvah kondurmam gerek.
Saçlarını her salladığında ateşinle kavruluşumdan,
Yağmurların yağışında sevdanla ıslanmaktan,
Seni keşfettikçe sana daha çok kapılmaktan, kurtulmam gerek.
Sen de beni seviyorsun görüyorum, diretme artık kalbine ben gerek.
Kayıt Tarihi : 18.4.2021 21:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umut Atay](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/18/ben-gerek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!