Bir düşe dokundum gizlice.
Kenarında sessizliğin incileri,
İçinde hüznün gölgeleri.
Gözler gördüm;
Gerçeği istiyorlardı.
Gerçek neydi, kime göre?
Benim gerçeğim konuşamadıklarım,
Onların gerçegi yalan.
Hep aynı hata tekrarlanan.
Yüzler gördüm;
Gerçeği istiyorlardı.
Vefa yoktu çizgilerinde.
Yağmurlarda yoktular.
Unuttukları için unutuldular.
Eller gördüm uzak,
Vermeyi istemiyorlardı.
Sevgi yoktu dokunuşlarında.
Sevilmekten de anlamadılar.
Yalnız kaldılar.
Ben bu düşten uyanmak istedim.
Ben gerçeği düş istedim.
Ben gerçek’ten uyanmak istedim.
Çok şey istedim…
(Mart 1999)
Dilek KalındemirKayıt Tarihi : 13.7.2005 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Kalındemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/13/ben-gercegi-dus-istedim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!