ben genç bir şairken
büyümeyi çok isterdim
çünkü büyümek
“daha az acı çekmek
ve problemleri daha kolay aşmanın bir yolu”
diye düşünürdüm
ve bekledim sabırla büyümeyi
ve biriktirdim
aşılacak acılarımı
problemlerimi
şimdi ben korkular içindeyim
ve bilmiyorum büyüyüp büyümediğimi
hâlâ biriktiriyorum korkularımı
ve anlıyorum ki hayatı
hayat
insanın değil
korkuların büyümesidir diyorum
çekiliyorum içinden çıkamadığım yorgun kabuğuma
ve soruyorum insanlara ? ? ? ? ? ? ? ? ?
defalarca
“ ağlamakla geçirdiğimiz hayatı
ağlatan sebepleri
ve sebepsizliklerin içinde geçen bir ömrü
yaşayan
yaşatan bencil insanlık
doğallığın üzerine çektiği perdeyi ne zaman açacak bilinmez
yani evdeki rüküşlük
ve çarşıdaki asilliğin ortası bulunamaz mı ” ? ? ? ? ? ? ? ? ?
Kayıt Tarihi : 4.7.2010 15:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulaş Güleviz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/04/ben-genc-bir-sairken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!