çarpışırım göğüs göğüse zulmle,
parça parça olur sinem;
savururum haykırışımı,
her bir taraf can...
ben giderim,ben gelir;
tükenmez binler gelirim...
ellerimde büyütürüm attığım gül dikenlerini,
kan revan olur,
acı çekerim ama vazgeçmem;
güneşin sıcaklığında nupelda edasıyla gölgeler,
içinde bir hazan rüzgarı,
güllerimi açarım,
işte derim gökyüzü,
budur armağanım...
Kayıt Tarihi : 8.12.2010 21:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Öztaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/08/ben-gelirim-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!