ben gelin olmadım ki
ne cok isterdim ipekten bir gelinlik giymeyi
oysa nede güzel dururdu
kömür karası saçlarımda bembeyaz kır çiçekleri
oysa elini öpüp de
uçup gitti kızım diyecek bir bababda yoktu zaten
sen ne diye el oldun ana
sana bir gün sözmü getirdim ben
ben ne yaptımda bukadar dokundu sana
öyle başını öne eyme ana
ben sadece sevdim
aslında ben hepinizi cok sevdim
ama siz bunu bilemediniz
kimseye bir zararım dokunmadı
kimseyi incitmedim hayatım boyunca
aslında zararım hep kendime oldu
sizlerin bana bir mutluluk borcunuz olsun
hayat bana mutlu olma şansı vermedi
ne demeli şimdi bu kadere
küfürmü etmeli
yoksa ipinimi çekmeli
yaşamım dediğim
EKİNİMİN küçücük yüreğinde artık mutluluğum
benden sizlere hepinizin canı sağolsun...
Kayıt Tarihi : 2.12.2005 11:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
süygılar ğzınıza dilinize sağlık.Mehmet Şükrü Baş DÜĞÜN ALAYI
Bir düğün alayı, önünde gelin.
Canımın canını oluyor elin.
Yüzün poşulu da kına mı elin?
Yıllarca sevdanı çeken ağlasın.
Cananım son defa göster yüzünü,
Yıllarca yaşlı koyma gözümü.
Hep zevkli olur, elin düğünü,
Benim düğünüme kalan ağlasın.
Bir bakın dostlarım, bu düğün kimin?
Bunca zevk-ü sefa acep kim için?
Beni Mecnun edip giden sevgilim,
Sana arkandan bakan ağlasın. . .
Elazığ 1964
ne güzel bir cümle!
bir de teşekkür borcumuz olsun; bu güzel şiir için...
TÜM YORUMLAR (5)