Ben Huzur evine gelen oldum
Değerli insanın kıymetini bildim
Gözlerim ağlayandı gülen oldum
Yediğim ekmeği onlarsız yemem
Bir arada kalıp yaşayan olduk
Gönülden gönüle sevilen olduk
Neşeli anlarda biz gülen olduk
Dediğim sözleri onlarsız demem
Asaya dayanıp gitsekte yola
Kahveyi içmeye veririz mola
Böylesi yaşantı bize hayrola
Gezdiğim yerleri onlarsız demem
Saçlarım Siyahtı akları gitti
Çektiğim Çileler kaybolup yitti
İhanet edenler kinleri tuttu
Buraya geleni onlarsız demem
Kangalliyim derim bu güzel eve
İnsanı üşütmez girse yel eve
Huzurlu olanız biz bile bile
Bizleri seveni onlarsız demem
Kayıt Tarihi : 26.11.2019 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!