Ben Geleceğim Şiiri - Erhan Turan

Aydınlık gün yüzünde yıldızlar ışıl ışıl yandığında,
Gecenin kör karanlığında güneş gökyüzünde durduğunda,
Yağmura gerek duymadan çorak topraklar çiçek açtığında...

Ve bir tane çocuk bile anlamsız bir savaşta kurşuna ma-
ruz kalmadığında,

İşte o zaman, o zaman işte ben geleceğim!

Ben geleceğim ansızın, sen nefes almak için kapını aç-
tığında.

Artık babalar bir anlamsızlığa kurban verdiği oğullarını,
Kendi elleriyle toprağa gömmediğinde...
Tek bir anne bile evladı için parçalanan ciğerini içinde
pare pare etmediğinde,

Sokağa terk edilmiş bir çocuk annesizliğin kahredicili-
ğiyle üşümediğinde...

Ve zayıf olana, güçlü olan tarafından haksızlık edilme-
diğinde,

İşte o zaman, o zaman işte ben geleceğim!
Ben geleceğim ansızın,
Yalnızlığa şarkı söylediğin gecenin herhangi bir vaktinde...
Devasa sahra çölleri portakal ağaçlarıyla yeşillendiğinde,
Okyanuslar kuruyup kupkuru topraklara döndüğünde,

Kış aylarında bizi ısıtan güney rüzgârları esmeyi unut-
tuğunda...

Ve insanlar yaratılış sebebini gerçekten idrak ettiğinde,

İşte o zaman, o zaman işte ben geleceğim!
Ben geleceğim ansızın,
Cemrelerin düşmesiyle bizim diyarlara bahar geldiğinde...

Bütün sevdalılar hasret çekmeksizin sevdalarına kavuş-
tuğunda,

Kinin, nefretin, düşmanlığın, kötülüğün yerini, insanlık,
dostluk ve iyilik aldığında,
Ayrımcılığın olmadığı, her tenden, her ırktan insanın,
Eşit olduğu algısı dünyaya hâkim olduğunda...
Ve dünyanın herhangi bir yerinde, açlıktan tek bir çocuk
ölümü olmadığında,
İşte o zaman, o zaman işte ben geleceğim!
Ben geleceğim ansızın,

Sen o ceylanları kıskandıran gözlerinle pencereden dışa-
rıya baktığında...

İşte o zaman, o zaman işte çevir yüzünü!
Tepesinde hiç erimeyen karların serinliğiyle,
Bizi yaz sıcaklarında serinleten dağlara doğru...
Kapat gözlerini ve aç kollarını iki yana,
Bembeyaz tüyleri olan bir güvercin edasıyla...
Güneş dağları aşıp soğuktan üşüyen yüzünü ısıtmaya
başladığında,
Avazın çıktığı kadar bağır, ölüm sessizliğinin her yeri
kapladığı o anda!
Ve eğer o çığlığın bozmaya yeterse o sessizliği,

O feryadını duyan biri olup da ses verirse sana eğer,
Sen de anlarsan benim niye bir türlü gelmediğimi...
İşte o zaman, o zaman işte ben geleceğim!
Ben geleceğim ansızın,
Kavuşacağımız gerçek hayatın sonsuzluğunda...