Ben Geldim Şiiri - Fatih Çınar

sevdan başımda kristalden bir taç
bir allahın bir senin aşkına erdim
yoluna kul ayağına toprak sana muhtaç
kır gönül kilidini aç kapını ben geldim

yaşadım ben aşkını zengin bir hazla
sen yavaş adımlarla geliyorsun edayla nazla
ben sana koşuyorum inanki hızla
kır gönül kilidini aç kapını ben geldim

kalmadı hiç şüphem sevdadan aşktan
korkum son buldu son durak topraktan
tek endişem var oda sana uzaklardan
kır gönül kilidini aç kapını ben geldim

aşkla dolu bak bu sınırsız feza
kimi zaman olur dayanılmaz cefa
tüm aşıklar duyunca gönülden seda
kır gönül kilidini aç kapını ben geldim

ses ver gönlünden şarkıların duyulsun
çağlayan misali akıp gönlüme dolsun
tüm gurbet aşıkları sılasını bulsun
kır gönül kilidini aç kapını ben geldim

sevgiden sağanaklar yağsın bu kuru çöllere
aşkımın gülleri açsın kaktüslerin yerine
seninde gönlünde oynasın aşk perde perde
kır gönül kilidini aç kapını ben geldim

doğarım senin için güneş gibi tepelerden
duyulur kalbimin sesi ezan misali minarelerden
taşar sevgi dalgaları en büyük denizlerden
kır gönül kilidini aç kapını ben geldim

senden uzak olsamda sen hep yanımdaydın
hatıran silinmedi gözlerimdeydin yadımdaydın
artık son durağıma az kaldı gözlerin aydın
kır gönül kilidini aç kapını ben geldim