Ben geldim nermin Şiiri - Mustafa Pınarbaşı

ben geldim nermin

otuz yıl önce gibi

gözünün siyahına gizlenmiş de

çıta gibi oğlanlığımla

geldim işte

ben senin

beyninden sızan kelimelerin şehzâdesiydim

benim için hiç kimse ağlamadı daha

oysa nasıl da acıklıydım

üzerine toprak atılmış ölüler gibi

biraz kış uykusuydum

biraz da yaz sıcağı

ben senin,

saçlarını ağartan sabah alacasının sesiydim

ben geldim nermin

gözün görsün

kulağın duysun istedim

felâketlerimi yağdırmamak üzere

gökte sadece siyah bir tomurcuk patlattım

yanmasın ciğerin diye

öylesine işte

geldim

ardımda yedi düvel

karıncalar,örümcekler

artık benden nefret edişin bile güzel

yüzümde nice billur suların eskimeyem şarkısı

ben senin,

kökleri elmacıklarının

bir çınara mıhlanmış şahanesiydim

müselsel

beyaz pelerinli bir süvari gibi

kaç kez söyledim sana

yokluğun delildir varlığıma

anlasana

ben geldim nermin

bir çay,bir sigara,bir de yokluğun

(kızımı saymıyorum)

sen en az onlar kadar güzeldin

hakikat bu

nermin ben geldim

artık mızıkçılık yapmıyor

ağlamıyorum

ben geldim nermin

ben...

......

hayrettin

Mustafa PINARBAŞI