Ben geldim eski günlerim, yaşım geçmiş, belim bükülmüş.
Kalbim, hüznün mateminde, bin bir acılar ile geçilmiş.
Badeyi aşk ile içerken gönül, cürmüm bir yok hale düşmüş.
Genç hali bitmez sanırdı nefsim, dizlerim yollara küsmüş.
Anılarım boynu bükük, üç beş hasbihâli yol gözlemekte.
Biliyorum, tepesine çıktığım ağaç, tekrar çıkmamı beklemekte.
Kurutmuş kendini kiraz ağacı, boynu bükük durmakta ötede.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzelliklerin özlemi duyulunca hep geçmişe yolculuk ediveriyoruz ve o güzelliklerin kapısını çalarak giriveriyoruz içeri...
Yeniden yeni baştan o güzellikleri ve yeniden o duygu seline kapılıp gidi veriyoruz ve özlemle anıyoruz...
Bizleri de bu sele katıp o güzelliklere götüren güzel şiiri ve kaleminizi Kutluyorum İlhan bey...
Saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta