Ben Geldim Anne Şiiri - Onurcan Böke

Ben Geldim Anne,

Hatırlar mısın doğduğum günü?

İnan ben hiç hatırlamıyorum hemde hiçbirşeyi,

Ama sadece kokunu!

Bilmezdim burnumun kalbimden de önce

Seni kabulleneceğini,tıpkı bir enik gibi

Saçlarının, teninin kokusunu..

Ve yine bilmezdim en duygulu organımın

Burnum olduğunu,

Seni düşündüğümde direğini zangır zangır titretmenden belli..

Nice yollar, zorluklar diz çöktürdü ikimize zaman zaman.

Ağlamamaya çalışarak el salladığım,

İç hatlarımı yakan ah o dış hatlar

Kimi zamansa Neredesin! diye uyandığımda

Kalbimin tattığı bitter tatlar

Biliyorum hep küçüğünüm ve öyle kalacağım,

Ama sende biliyor musun ki zamanı geldi,

Artık büyüdüm!

Şöyle gel otur,biraz sen sırtını dizlerime yasla hakkındır

Ellerini tutan, yorgunluklarını silen ben olayım şimdilerde!

Aç kapıyı ben geldim!

Gör bak nasılım, her gidişimden daha yorgun sana daha vurgun

Ama çok daha da güçlüyüm anne,

Belki ellerim ve gönlüm seninkiler kadar nasıra aşina değil,

Lakin bilirsin güçlüyümdür bırak biraz kendini ben meğilli!

Nihayet benim kollarım taşır seni, gerisi umrumda değil ki..

Dön! Birdaha bak bana doya doya,

Bu gururun tamamı senindir, sadece senin.

Geldi! Burada, sakinin..

Tam önündeyim kapının al beni içeri, duramıyorum sabırsızım

Yoksa onu da yıkacağım aramıza girmiş uzun yollar, zorlukların

tümü gibi..