Ben Geldim Anne Şiiri - Süreyya Karaman

Ben geldim anne
Sen yorulma adımı bulmak için
Bilirim birimizi çağırmak için
Hepimizin ismini saydığını
Ben
Yedi kuzundan beşinci
Hayır duanı almaya geldim anam
Kına kokan öpülesi ellerine niyaza geldim
Yüreğime katıp
O kederleri ve acıları yüklediğin bakışlarını
Pusula yapmaya geldim anne
Dinlenesi masallarına benzemiyor yaşam denilen
Sabrın sonu selamete çıkmıyor
Ne hürü kızın sabır taşı dayanır yaşananlara
Nede yedi dağ ötesindeki
Sihirli kutuya sığar haksızlıklar
Köşe başlarında insanlar boğazlanıyor
Cebinde ki bir ekmek parasına
Yeni doğmuş bir bebeğin
Ağıtı yükseliyor çöp bidonlarından
Köprü altlarında donmuş bedenler günlük merhabalar oldu anam
Perilerin sihirli değnekleri de işe yaramıyor annem
Bir annenin hırsız olamadan
Giydirip çocuğunu okula göndermeye
İçim acıyor anne yüreğim pare pare
Cinler de sormuyor anne çıkıp sihirli lambadan
Oyuncaktan vazgeçip
Açlığına çocukluğunu devretmiş
Minik bedenler aş istiyor anne
Katık yapıp kurumuş ekmeğine
Balkabakları da süslü birer araba olmuyor annem
Yağmurun altında sabahın ayazında
Buğulanan camlardan görüntüler yansırken özel otolardan
Kırk kişilik dolmuşa yetmiş beden sıkışıyor
Ana yüreğin kıyamaz dı değil mi annem
Sobayı gümbür gümbür beslerken aç bir çocuk gibi
Ayaza çalmış kış geceleri
Artık kestane kokuları tütmüyor bacalardan
Sıcak bir yuva özlenen bir düş olmuş
Fabrikaların yuttuğu küçük bedenler
Okulun çiçekli bahçelerinden koşamıyor
Gök yüzünde uçurtmalara yer açamıyoruz annem
Uçurmalar yanıyor artık
Katıp aleve almış kuyruklarını umuda uçmuyor
Bak ben geldim anne
Yüreğim pare pare
Yedi kuzundan beşinci
Hayır duanı almaya geldim anne
Kına kokan öpülesi ellerine niyaza geldim
Avuçlarımda hüzün
yüreğimde acılarla
Çocukluğumda olduğu gibi
Düştüğümde sardığın gibi
Ağladığımda avuttuğun gibi
Masallarınla uyuttuğun gibi
Yüreğinle anne
Yüreğinle sar beni