Ben Geldim Anne Şiiri - Emine Dogan

Anne ben geldim
Kadersiz kizin geldi nerdesin
Gözlerim hep seni aradi
Ne çiktin yolun başina ne karşiladin
Hani hep telaşlinir cikardin yolun başina karşilardin
Sarilir Annem hoş geldin der öper hasretle yùzùmù okşardin
Oysa hasret özlemin okadar bùyùdùki içimde
Sesini duymak istedim anne,
şevkatli sözlerini sarilmani
Dizlerine başimi koyup hiçkira hiçkira ağlamak istedim
Seni çok özledim Anne
Ben geldim Anne kadersiz kizin geldi
Şu an mezarın başindayim
Derin kederler içindeyim tarifi zor
anlatmaya kelimeler yetersiz
Sessiz bir çiglik bogazima dùgùmlendi durdu
Ne sesimi birakip doyasiya agliya bildim
Nede içimdeki kederi dindire bildim
Biçak gibi kalbime saplanan bir sanci
Seni bir daha görememek,
Sesini bir daha duyamamak ne aci anne
Hayat nede acimasiz hayat nede zor anne
Gam keder yordu beni gayri
Çok yorgunum anne çok yordu hayat beni
Bu kadersiz kizini
EMINE DOGAN ŞİİRİ