Ben Geldim Şiiri - Handan Koca

Ağlayan gözlerinden öpmek için inadımı kırıp geldim. Soğuk rüzgarlar vurdu yüzüme, gecenin en kör saatinde çıkıp geldim. Yüreğinin en derinine sürülmek için. Ruhunun bilinmeyen, el değmemiş topraklarında yeni bir şehir kurmak için geldim.

Ben geldim yüzyıllardır mahzenimde bekleyen aşk şarabımla. Öyle bir şarap ki bu dudağına değdiği anda sarhoş olup bir daha ayılmak istemeyeceğin bir şarap tadıyla geldim.

Ben geldim, bütün suskunluklarımı geride bırakıp sadece sana bestelediğim şiirlerimle, şarkılarımla. Dinlediğin anda asla unutamayacağın, dillerine dolanacak olan namelerimle geldim.

Bütün yollarımı kaybedip bir tek senin yolunu bulup geldim. Bütün ormanları yakıp, kendi bahçemde yetişen dikensiz güllerimle geldim. Zühre yıldızını koynuma alıp, sana avuçlarımın içinde gökyüzünü getirdim.

Ben geldim, bütün benliklerimden kurtulup bir ben olup geldim. Dünya heveslerinden sıyrılıp, bencilliklerimin cenaze namazını kılıp geldim. Salına salına yürüyerek, anamdan yeni doğmuş gibi geldim.

Acılarımın portelerini çizip, hayal kuramayan bir ressama hediye ettim. Aynalardaki suretimi silip, berrak bir suda hayat bulacak aşkımın yansımalarını alıp geldim.

Maziyi şimdiki zamana sağnak sağnak yağdırdım. Rüzgarımla esti geçti ahlarım. Cefalarıma vefasızlığımı vurarak, zihnimdeki düğümleri çözüp geldim.

Gözyaşlarımı denizlere boşaltıp, usta bir dalgıç misali kumlara gizlenen incilerimi ceplerime doldurup geldim. Karanlığı yakıp, bütün mavilerimle gökyüzünü boyayıp geldim.

Ben geldim aç kapını. Kusura bakma biraz dağınığım toparlayamadığım gözyaşlarımı avuçlayıp geldim. Ateşimi yanıma alıp nar olup yanmaya geldim. Gelip geçen değil kalan olmaya geldim.

Ey aşk önce gözünü aç, sonra gönlünü sonra kapını ben geldim. Kabımdan taşa taşa elime yüzüme aşk bulaştırarak geldim.

Ben geldim sen git diye değil beraber yürüyelim diye geldim.