ben geldim
huzuruna ben geldim
gözlerimi kapatarak
yüreğimi açarak sana ben
rüzgardan yardım aldım
tenine dokunmaya
düşün istedim
her esintide iki yana aç kollarını
sana dokunan yel değil
ben geldim...
gelirken uzaklardan
parçalar bırakırsın rüzgarla
sağa sola
çarpmamak mümkün değil
ulaşırken sevgiye
düşün istedim
kolumu bacağımı bıraksamda
rüzgarla
ne kadar eksilsemde
aşkımdan bir nebze bırakmadan
o nicelim yollara
sana olan duygularımla
hiç düşünmeden sonunu
huzuruna ben geldim...
geldim ama yalnız
içimde bir ürperti
ya dokunamazsam tenine
ulaşamazsam sana
açmazsan kollarını
ne rüzgara ne bana
nasıl değerim sana
bil isterim
sen rüzgara açsanda kollarını
sana dokunan yel değil
ben geldim...
Kayıt Tarihi : 6.12.2008 14:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Aşcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/06/ben-geldim-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!