Hani o dağların başı dumandı?
Zirvede mutluluğun izi vardı,
Beni sevdiğimden ayırdılar
Zalimlerin elinden,
Yokluğun pencesinden
Sevdiğim gitme dedi gülüm,
Ben geldim...
Hani oralarda güneş farklı doğardı
Yanlızlıklarla, yoklukla yoğurdular
Sensiz uzaklarda canım
Hep gariban, hep oksüz bıraktılar
Sevdiğim gitme dedi gülüm,
ben geldim...
Hani gülüm,
Dereler çağlar akardı?
Kenarında mutlu mutlu insanlar vardı
İnsanlar gülüyor, koşuyor, oynuyordu
Yok Gülüm,
Sadece hüzün gözyaşları
Sadece, yalnız hıçkırıklar kaldı
Sevdiğim gitme! dedi, gülüm,
Ben geldim...
11.03.2002
Orhan Eren UncuKayıt Tarihi : 13.11.2005 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)