Ben geceyim,
şöyle geç karşıma.
Hiçliğin izlerini
oku gözlerimden.
Derinliklerin de bir boşluk.
Boşlukta acı çeken
insanlar göreceksin.
Şöyle çığlık çığlığa.
Acısını sırtında
taşıyan hamallar.
Mutluluğunu tasmayla gezdiren,
geceleri yaşatanlar göreceksin.
Üzülmek eksik kalacak.
Mavi düş kuranlar hissedecek.
Kayboluşların
gerçeğini bileceksin.
En önemlisi
gerçek benliğini bulacaksın.
Sabaha uyanıp
bir kere daha ölüm olacaksın.
Sonra unutulacaksın...
Mekan Atac
Kayıt Tarihi : 4.8.2019 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!