Ben annemin yanan bağrı, babamın çaresizliğiyim
Ben yıldızları kurşun, Ay'ı koca bir bomba gibi görüp, güneşin doğuşunu bekleyen bir çiçek
Ben başımdaki kanın gövdeme akıp kanatlarıma can olan gökyüzünde bir melek
Ben günlerin geçişini, parmakları ile sayıp sayı öğrenen, gecenin ne kadar sürdüğünü , zamanın farkını kuyudaki yusuf gibi öğrendim
Bana gece ecel, gündüz ise kefen oldu
Ben gazzede zamansız büyüyen bir çocuğum
Gördüğüm kara duman ve nihayat kara toprak
Dünya yüzü görmeden ahiret sokaklarındayım
Saç teli bile dökülmesine kıyamayan ahiret kardeşlerimin annelerinin, bağrıyım
Ben gazzede öksüz bir çocuğum
Eskiden kelebeklerin peşinden koşarken
Şimdi bombaların parçalarından kaçıyorum
Ben rüyalarımda özgürce uçarken, şimdi her gece parçalanmış donmuş virâne kara toprağın altındayım.
Ben gazzede dünyanın Nasırlaşmış vicdanıyım
Kayıt Tarihi : 25.11.2024 00:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Karaaslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/11/25/ben-gazzede-bir-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!