Ben Ferhatların Aşk Babasıyken

çok kilo almış duygularım
görünmeyen her görünme arzusunda
seni yüreğinin teğetinde
ruhuna ekvator çizen tutulmalarında
güncül ve ölümcül hisler bulvarındayım
kavuşmakla kavuşmamak arasında
hep aynı nakaratların lallığı
terk edilmiş tebessümlerin
ilgisizliğe kestiğin son kurban duygularım
bayramlık harçlıklarını alan özel anlarıma geldiler
eksiğimi eskiden eskimi eksikten
ve asıl seni ruhumdan çıkardılar
sahipsiz amaçların uğurböceğiyim
sevmişim bir k ere
kalbimin yükselen hisselerinde
borsada senin adın
kar mı?
yar mı?

asıl işte orda
ya Aslı nerde
ben ki Ferhat’lara aşk babalığı yaparken
kafi kandırıcı inandırıcılığın
tek geliri
tek kelimesi
tek umudu sende olan
aşkın uğuru
uğurun uğurböceğinden
sana çiçek çiçek özlemler meyve sılasında
senin bana kalışına İstanbul olmak istiyorlar