bir hazan mevsiminde açtım gözümü
güz çiçekleri karşıladı beni o yarda
dere kenarında.
çakıl taşlarına vuran güneşi sevdim
dağ başlarında
uçurum çiçeklerine dokundum
bulutlara sardım
kuru yaprak tortulu
toprak kokulu düşlerimi
çoğalasın diye göğümde
heyy eylül çocuğu!
bir say
benden fazla hazanın
anlamalıydın artık
neydi bahar?
neydi?
pencerene düşerken son yaprak
yüzündeki tebessümdü belki
bilemedin
bilemedin
yazdan kalma güllerin solduğu
şafaklara uyandım
çiğ tanesinde aradım umudu
koruktan öğrendim sabrı bağbozumunda
emek emek sürdüm çorak toprağını
bin verdim bire hasat mevsiminde
heyy eylül çocuğu!
umudum, puslu yolum
üşüyen elim, yorgun kolum
bıktın mı hüzünden, usandın mı güzden
tan yıldızına aldanıp
söndürür gibi güneşi
ve döndürür gibi güven çarkını geriye
durduramazsın artık
durduramaz hiçbir şey
senden giden adımlarımı
bırak ben eylülde kalayım
gözlerden uzak dağ çiçeklerine
yağmur olsun düşlerim
toroslarda açayım
sen git bahara
yanıltmak yakışmaz insana
durma git artık
git hadi bahara
git...
Kayıt Tarihi : 8.3.2009 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar usta kaleminize.
Yeni yılınız kutlu olsun, nice nice mutlu yıllara...'
Karamanlı Âşık Çağlari
gözlerden uzak dağ çiçeklerine
yağmur olsun düşlerim
toroslarda açayım
sen git bahara
yanıltmak yakışmaz insana
durma git artık
git hadi bahara
git...
sen baharını yaşa ben güze mahkum sen sevdanı dolu dolu yaşa ben sevmenin bedeli ile eylül hazan hüzün benim olsun al baharını yaşa yeterki sevgi mabedime dokunma hadi git baharına bana bu aşkta hazan düştü eylül düştü
hülyam ben sussamıki:)
sevgilerimle mükemmel ötesiydi eylül adı gibi hazanı hüznü yaşatır kalplerde
TÜM YORUMLAR (17)