Ben Evlenmem Arguvan'dan Şiiri - Kasım K ...

Anamla köylere çıktık
Kendime bir güzel baktık
İkimizde candan bıktık
Ben evlenmem Arguvan’dan

Parçikân, yapınca nazı
Başımda kırdılar sazı
Kaçıyorum sanki tazı
Ben evlenmem Arguvan’dan

Kuruçay’da, biraz çimdik
Erkekleri baktı dimdik
Yüzüme attılar çimdik
Ben evlenmem Arguvan’dan

Veremedim villa, yatlar
Narmikân’da, gergin hatlar
Değnekler üstümde çatlar
Ben evlenmem Arguvan’dan

Etebek’i, gizli gezek
Kızlar atar bize tezek
Başa geçti yağlı süzek
Ben evlenmem Arguvan’dan

Sadık Bey, kesiyor yolu
Mamahar, kırıyor kolu
Kayıp ettik sağı, solu
Ben evlenmem Arguvan’dan

Çermik’te, tutunca dilek
Sırtıma vurdular şelek
Dedim kör olasın felek
Ben evlenmem Arguvan’dan

Çobandere, bilmem nerde
Kuruttaş’ta, düştüm derde
Morhamam’da, gezdim yerde
Ben evlenmem Arguvan’dan

İsa köy, güzeldir ama
Çıkardılar beni dama
Attılar postuma yama
Ben evlenmem Arguvan’dan

Eşike’de, attık takla
Dedim güzel beni sakla
Dedi ulan hangi hakla
Ben evlenmem Arguvan’dan

Kızların çok güzel Asar,
Ayağıma Gebük, basar
Götürüp kınık’a, asar
Ben evlenmem Arguvan’dan

Ğorum Han’da, güzel yatar
Çiftliğ’in, gözüne batar
Telli’ler, önüne katar
Ben evlenmem Arguvan’dan

Aşağı Sürmenli, zula
Yaşlı biri, girdi kola
Yine evde kaldım ula
Ben evlenmem Arguvan’dan

Yukarı Sürmenli, kalsın
Kızları canından yılsın
Vallah kim alırsa alsın
Ben evlenmem Arguvan’dan

Gece Kondu, kışın kondu
Elim çok üşüdü dondu
Az daha hayatım sondu
Ben evlenmem Arguvan’dan

Ektir’deki, güzel kızdı
Ağzımı açmadan kızdı
Yüzümü, gözümü cızdı
Ben evlenmem Arguvan’dan

Ömer Ağa, tam bir ağa
Takıldık hepimiz ağa
Kendimizi attık dağa
Ben evlenmem Arguvan’dan

Aşağı Asmaca, dipte
Cambaz gibi oynar ipte
Korkumuzdan kaldık jipte
Ben evlenmem Arguvan’dan

Yukarı Asmaca, bizim
Hepsi benim iki gözüm
Hiç birine yoktur sözüm
Ben evlenmem Arguvan’dan

Hakverdi’de, çorap ören
Bayılıyor onu gören
Birde baktık koptu firen
Ben evlenmem Arguvan’dan

Maman’ın, güzeli yaman
Koynuma bastılar saman
Kaçıyorum halim duman
Ben evlenmem Arguvan’dan

Halpuz’un, kızları bekler
Gelenlere bindert ekler
Arabam geriye tekler
Ben evlenmem Arguvan’dan

Sabredecem Allah büyük
Tam kalkacak derken bu, yük
Vermem diyor Kara Hüyük
Ben evlenmem Arguvan’dan

Kızık’ta, çalarken kapı
Girerken yıkıldı yapı
Kız, demeden yuttuk hapı
Ben evlenmem Arguvan’dan

Çomkavak çalınca marşı
Herkes bize çıktı karşı
Taksimin bozuldu marşı
Ben evlenmem Arguvan’dan

Değnek kapmış bekler Musu
Yolumuza kurmuş pusu
Kimseye tutturmam yası
Ben evlenmem Arguvan’dan

Kafamızı bozdu Bozan
Adımızı koydu ğızan
Gel de şimdi bir yâr kazan
Ben evlenmem Arguvan’dan

Jandarmaya haber saldık
Eymir’e, korkarak daldık
Kız yerine bela aldık
Ben evlenmem Arguvan’dan

Çavuş’lular, daha zordu
Gürge, gürgen ile vurdu
Kalbimiz o anda durdu
Ben evlenmem Arguvan’dan

Mineyk’liye, gönül açtım
Zehiri görünce kaçtım
Bohçamı havaya saçtım
Ben evlenmem Arguvan’dan

Kömürlük’ün, güzü kara
Kafamızda açtı yara
Hasret kaldık nazlı yâra
Ben evlenmem Arguvan’dan

Atma ile aynı Şotik
Adım çıktı aklı yitik
Bana düştü yine ğotik
Ben evlenmem Arguvan’dan

Kuşu’ya, gizlice konduk
Kızlarına nasıl kandık
Sopaları çiçek sandık
Ben evlenmem Arguvan’dan

Ermişi’ler, ister tarla
Dediler zırlarsan zırla
Arabam çalıştı zorla
Ben evlenmem Arguvan’dan

Gitmediğim diğer köyler
Gelemedim ürper tüyler
Sebebini anam söyler
Ben evlenmem Arguvan’dan

Nazlıhan’ım, kalpten vurdu
Mezirme, bana son turdu
Kasım, nişan taktı durdu
Ben evlenmem Arguvan’dan.

17 Nisan 2005