Kıymetimi bilin benim, ben evinizin gülüyüm,
Biraz solmuş sararmış, kokusu bile kalmamış.
Boynu yana yıkılmış, ama ölmemek için direnmiş,
Ama bilin ki, sizin için yaşıyorum ben,
Ben olmasam,kapıyı kim açar,size?
Işıkları yakmasam, karanlıktan korkarsınız.
Acıkınca, kim doyurur karnınızı?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
