Anne, sana kim dedi ızdırap doğurmanı
Soğuktan ve yalnızlıktan yok mu kurtuluş
Esrarlı dehşetini kalbine döken
Ben, et ve kemik yığını hantal bir vücut.
Ecelin kucağında eriyen çocukluğum
O bulunmaz hazine,
Izdırabın mıhlandığı beynimle
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta