Sevmek mi, sevilmeyi beklemek mi yoksa hep birini sevmek mi? Ortaya karışıktı imlerim.
-Mutluluğun unutan cümlelerin öznesiyim.Yüklemin yüreğimde çürüyor.
Kutlu tümleçlerin zarfıyım, kapattım seni arasözlerden önce ara yürekte.
-Bir ünlem sesinde dilendim sevgi kitabından. Ayraçlarını ayrılıklar üstüne açtın.
Oysa ayraçlara sığacak acılarım, sızılarım, can kırıklarım yoktu. Sensizliğin yabancı yazarıyım yeni ismim “Huwisiog “ söyleşini parantez içinde yazabilirsin.( ben eskiticisi)
-Acıya uzanan sıralı noktalarım yok. Sıraya girmiş sırlarım var. Açıklanmamış ve yalnız senin kulağında söyleyeceğim söylenceler var.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta