Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
DUYGULARIMI AÇAR MISIN ?
Işığımı açar mısın
Gözlerim olur musun
Ses olur musun dünyama
Anlatır mısın bana her şeyi,
Sözcük olur musun
Kelimeler sığsın sayfalarıma.
Ellerim olur musun
Kalemimi tutar mısın
Ben yazdıkça…..
Adımlarım olur musun üşüyen ayaklarıma
Koşar mısın benim için mis kokan çayırlarda
Tadım tuzum olur musun
Ben acıktıkça…
Ben böyle var olurum
Sevgini bana kattıkça.
Nuray Saygın (bir anne)
Otistik Çocuklar Eğitim ve Yaşatma Derneği Yönetim Kurulu Başkanı
Kantar kefelerine nadide inciler bırakan değerli kaleminizi gönülden kutluyor, saygılar sunuyorum.Tebrikler...
Şiir kaygısının olmadığını biliyorum.
Bu konuda görüş belirtmem için epey bir yazmam gerek. Oysa zaman,mekan,yaşam engelliyor beni :::)))
Ve en acısı, insan olduğunu anlamadan yaşayan, Demokrasi yoksunu insanlarız, ne kadar yazık... Çok güzel bir paylaşımdı, yürekten kutlarım sizi Nurten Hanım. Esen kalın dost yürek(10on)
Sen Bilmezsin
Ayaz tutmuş sabahın,
Bembeyaz giysisini.
Aşka banmış gecenin,
Kışkırtan tutkusunu.
Umut kokan baharın,
Yemyeşil türküsünü.
Hazan düşmüş bir vaktin,
Hazinli öyküsünü.
Sen bilmezsin,
Dünya bilmez,
Gönlümün gördüğünü.
Başıma konan elin,
Titreyen korkusunu.
Yakası açılmamış,
Duygunun coşkusunu.
Belirsiz yarınların,
Candaki kuşkusunu.
Baş döndüren zamanın,
Yalancı uykusunu.
Sen bilmezsin,
Dünya bilmez,
Gönlümün duyduğunu
Deniz ile güneşin,
Hasretlik şarkısını.
Toprağın bereketle,
Islanmış kokusunu.
Rüzgârla yarışan,
Sevincin kuytusunu.
Yaşanmamış anların,
Gönülde bıraktığı,
Acıklı tortusunu.
Sen bilmezsin,
Dünya bilmez,
Gönlümün sorduğunu
………………………………………….
Görmese de gözümüz,
İçten sever özümüz.
Lal olsa da dilimiz,
İçten tutar elimiz.
Tutmasa da belimiz,
İçten çalar telimiz.
Bu güzelim dünya da insanca yaşamaktır, bizim bütün derdimiz.
19/01/2009....Sevim Aslanalp
teşekkürler o güzelim gören gönlünüze......sevgiler...
Engel; her yaşayan canlının yaşamsal gereksinimlerini ortadan kaldırmaya çalışmaktır. Hele ki engelli insanların yaşamlarının en rahat şekilde sürdürebilinmesine gereken yapılmıyorsa bu da bir insanlık suçudur, bu bir yüz karasıdır, bu bir utanç tablosudur, bu bir insafsızlıktır derim. Güzel yüreğinizi kutluyorum dost kalem. Bilal Esen
Öncelikle şiirin başlığını; Türk dili kuralları dışında yazmışsınız. Önce yanlış mı anladım acaba, yazım hatası mı diye düşündüm. Sonra başlığın bilinçli olarak öyle yazıldığına karar verdim..
İkinci olarak; şiirdeki ses algısı, Nazım'ın 'vatan haini' şiirini çok andırıyor..Bu bence iyi bir yaklaşım..
Üçüncü olarak; şiir tüm modern burjuvazinin çelişkilerini açığa çıkarıp tartışmaya açıyor..Bu şiirin başarılı noktası..
Son olarak da şunu söyleyebilirim..Şiir, biçim açısından aceleye getirilmiş üzerinde derinleşilmemiş duygusunu uyandırıyor. Buna dikkat edilse; daha vurucu olabilirdi..İçerik açısından ise; Şiir, bugün yaşanan dünyayı görmeyenlerin, ya da görmek istemeyenlerin sofrasına konmuş yeni bir bilgi ziyafeti gibi...Güzel bir şiir yaratmışsınız..Saygılar..
engel: aşana güçtür..mücadeledir..
İki tür engel var bence. Biri, doğanın yarattığı engel... Bedensel ya da zihinsel... Biri de, toplumun yarattığı engel... Toplumun yarattığı engeller; kültürel birikimlerinin ve yönetimsel düzenlerinin aracılığıyla oluşur. Töre cinayetleri, berdel, adet ve gelenekten gelen çarpık toplumsal yaptırımlar; kültürel birikimlerin yarattığı engellerdir. Yasallaştırılan her türlü eşitsizlikler, özgürlük kısıtlamaları, fırsatların göreceli dağıtımı ise yönetimsel düzenlerin yarattığı engellerdir.
Toplumsal yapıların yarattığı engeller, doğanın yarattığı engellerle birleşince çok daha acıtıcı sonuçlarla karşı karşıya kalıyor insanlık.
Erkte olanların seçimi; cahil, bilinçsiz ve üstelik örgütsüz seçicilere bırakılır; çözüm de bu biçimde oluşan erke bırakılırsa gelecek çok da aydınlık sayılmaz.
Toplumsal sorunların en gerçekçi çözümü; bilinçli ve eğitimli insanların, örgütlü mücadelesinden geçer. Aydınlanma devrimi tamamlanmadan böyle bir mücadeleyi yaşama geçirmek ise düşten ileri gidemez. Önümüzde duran en büyük engel, aydınlanma devriminin güdük kalışıdır. Toplumu bu engelden kurtarmadan, hiçbir engel ortadan kaldırılamaz.
Mücadelene saygıyla katılıyorum dost insan.
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta