Ben en çok yanlızlığı sevdim

Beni şu hayatta en çokta yanlızlığım sevdi
Ne yalan söyleyeyim belki bende en çok yanlızlığı sevdim...

Her yanlız kalışımda dahada bir anladım
Sevenlerimi sevmeyenlerimi
Her yanlız kalışımda dahada bir dinledim kendimi
Dahada bir daldım hayatın en derinlerine...

Aldanmayın sakın ola zoraki gülüşlerime
Yadırgamayın benim çocuksu hallerimi
Siz nereden bileceksinizki nasıl bir çocukluk yaşadım
Yada çocukluğumu yaşadım
Yaşıtlarım renkli misketleriyle oynarken
Bense hayatın en ağır sınavlarını veriyordum
Hep yanımızda kalacağını sandığımız o Çok sevdilerimiz varya hani
İşte ben işte ben minicik ellerimle Ğözlerimde yaşlarla
Mezarına topraklar atıyordum....

Sakın ola
Sakın ola çocuksu hallerimi yargılamayın
Bırakın yaşayayım o yaşayamadım çocukluğumu doyasıya
Dedim ya beni bu hayatta en çok yanlızlığım sevdi
Etrafım kalabalık olsada o yine yanımdaydı
O yine benleydi ve o yine hep benimle...

Şu hayatta en çok gülmemi isteyen
Sadece fotoğrafçıydı oda bedelini istedi zaten...
Yanlızlık yanlızlık nedir bilirmisiniz
Bazen saatlerce bir resme bakıp ağlamak
Dönmeyeceğini bile bile yüreğini dağlamak
Bazende teselli diye ilaçlara sarılmak
Her vedâ her gidiş acıtır içimi
Her biten sevda yaralar beni en derinden
Yine çaresizim yine bir şey gelmez elimden...

Beni suskunluğumla yargılamayın
Konuşamam düğüm olur boğazıma sözler
Dil sussada dertleri anlatamazmı gözler
Kolaymı kolaymı silinsin kalan izler...

Çok yara aldım çok çileler çektim
Şu hayat yolunda ben hep tektim
Hep savaştım hep galip gelmiş gibi görünsemde
Oysaki ben hep kendi kendime yenildim...

Her savaş sonrası yara almış koca bir gemi misaliydim
Bir yanım batmış bir yanım çırpınır durur işte
Aldanmayın zoraki gülüşlerime
Aldanmayın kahkahalarıma
Ben ben olmak için fazlasıyla bedel ödedim...

Şimdi
Şimdi
Beni bana bırakın
Beni yanlızlığıma bırakın
Dedim ya ben en çok yanlızlığı sevdim....