Ben en çok,
Mephisto’daki ilk günümüzde,
Aradığım kitabı benden önce görüp,
İlk sayfaya fark ettirmeden kimseye,
“Sen benim kaderimsin”
Yazanı sevdim.
Ben en çok,
Masal gibi süren birlikteliğimizde,
Başıma sayısız mutluluktan taçlar örüp,
Aşk ve hoşgörü dolu kocaman yüreğiyle,
Benimle bir bütün olanı,
Sevdim.
Ben en çok,
Hastanedeki son gecemizde,
Güçlükle doğrularak alnımdan öpüp,
Solgun ama gülen yüzüyle,
“Hakkını helal et sevgilim”
Diyeni sevdim.
Kayıt Tarihi : 7.10.2012 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)