ben en çok sevdayı sevdim
uzun uzun, gece gece
sarındım
gün geldi ağladım
iç geçire geçire
ben en çok sevdayı sevdim
bilinmezliğinde
yârüstü sevdalarda
karüstü beyazlarda
titreye titreye
ben en çok sevdayı sevdim
dile dokunur sakınıklığında
var yoklar arasında
yıldızlar kadar parlak
ve bir o kadar yalnız
ve bir o kadar uzak-
ta olduğunu bile bile
ben en çok sevdayı sevdim
gizi gizemi içinde
sevmesini en ince yerinden
tutkusunca ezikliğini
seviyorum demesini
ben en çok sevdayı sevdim
gül goncası kırmızısıyla
acıtan dikenini
istencini birde gönlün
“zaman mevhumunu” yok ede ede
iliklere kadar hissedercesine
ben en çok sevdayı sevdim
diyemediğim zamanlar olmaksızın
yinelenmiş an kazanımlarından damıtık
çiy damlası serinliğinde
ben en çok sevdayı sevdim
sevdanın benliğime düşen aksi kadar
Kayıt Tarihi : 21.8.2006 17:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi ve saygılar...
TÜM YORUMLAR (2)