Güneşi severim,
Doğuşu bir güzel, batışı bir güzel,
Tenimde hissetmeyi hele bir bahar günü.
Kar lapa lapa yağarken
Sağanak halinde yapan yağmuru.
Güzeldir yaz günü ve kış günü.
Ama ben en çok da seni severim.
Gülen yüzleri severim çokça
Mutlu ve gülen yüzleri.
Masum çocuk gülüşlerini de çok severim
Neşeyi, sevinci ve mutluluğu da.
Ama ben en çok da seni severim
Doğruluğu, dürüstlüğü ve aklı çok severim
Kabiliyeti de…
Beceriyi severim bir de.
Ama ben en çok da seni severim…
Çiçeklerden gülü, meyvelerden elmayı,
Efkârımda, cıgaramdan derin bir nefes almayı,
Bir lokmayı bir dostla paylaşmayı,
Zaman zaman sorumsuzca yaşamayı,
Bazı anlarda gerçeklerden kaçmayı,
Hayal denizine yelken açmayı,
Ya da gökyüzüne dalıp bir kuş olup uçmayı,
Bulutları, mavi göklerde kar beyaz bulutları
Rüzgârı, denizde dalgaları çok severim.
Ama ben en çok da seni severim…
İnsanı severim,
Yaratılmış her canlıyı,
Hatta cansız tüm varlıkları
Ama ben en çok da seni severim.
Tüm bunlar olmasa da olur,
Sen olursan tüm bunlar olur,
Sen tüm bunlarda varsın,
Ve tüm bunlar seninle bir anlam bulur…
Kayıt Tarihi : 17.5.2015 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Özünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/17/ben-en-cok-da-seni-severim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!