Ben en çok seni düşünürken öksüzüm.
Serçe yüreğinde ölüm korkusu
Gecenin karasında teninin kokusu.
Duvara çizdiğim hayalinde gözüm
Fermanın cebimde katlime yazılı
Suskularda yitirdiğim sesimle
Gel derim yüreğine.
Kaya diplerinde ara yıkıntı gölgemi
Dökülürüm kendime kırılgan şiirlerle
Kur sehpayı içimin kuytularına
Asayım ellerimle ben bende beni.
Ben en çok senle konuşurken susarım.
Ve en çok seni içerken susarım.
Şimdi öldürme vakti bütün serzenişleri
Kalem kırık şiirler yılgın
İntihar topluyor çiçeklerden arılar.
Kayıt Tarihi : 29.7.2009 13:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Şekerci](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/29/ben-en-cok-5.jpg)