Ben En Çok... Şiiri - Hüseyin Bülent Oskay

"Finduk ağacı gibi da kaldum dalsiz budaksiz"
"Anacuğum niye doğurdun sen oğlunu ikbalsız"

bir türküden

Ben en çok Kadını sevdim
bir de Kadın Kokusunu en çok
sonra Fenerbahçeyi
sonra Edebiyatı en çok...

ilk vuslatta ara sokaklara saptım
esintileri vurdu yüzüme kokladım ama
sonra dönüp avuçlarımı
en çok...

kale arkasından haykırdım çubukluya
duman ve çaylara bulandım 90 dakikalarca
çarmıha gerdiler bir ara
hak edilmemiş mağlubiyetlerine
üzüldüm en çok...

şiir de yazdım okuru kendim olan
sevdim ve yaşadım kelimeleri kelimelerle
ben en çok en azlara sürgün yedim en çok

artık

önümüzdeki gafletlere bakacaz.