Ben Emeğim Şiiri - Halil Yılmaz Hıtmiye

Halil Yılmaz Hıtmiye
113

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Ben Emeğim

Ben emeğim
En yüce değerim
Kürsüde bilinç, bilimde özneyim
Ocakların tüten bacası
Toprağın ürünüyüm
Alın teri, göz nuruyum
İnsanlığın mayası, uygarlığın harcıyım
Ustasıyım maddenin
İlk mabet, ilk heykelim
Karanlık çağların nemli, gizemli mağaralarında
Görselden düşsele bir şekilim
Taştan tekerleğim
Düşünen adam benim
Nemrutta aşk ve bereket Tanrısı
Keops ve Kefrenim Mısırda
Hindistanda Tacmahal
Pariste Eyfel, aşılmaz Alpler
Himalayalar, Urallar
Dünyanın damı, başı karlı
Duman denizi Everest
Ilgazlar, Toroslar
Asi dağlar boyun eğer
El bağlar, biat eder önümde
Bilirler ki deler, eler, düz ederim
Ferhat ile Şirinim
Evrenin sonsuz, koyu mavi boşluğu
Doğanın azameti, ürkütmez beni
Gem almaz en vahşi, en çılgın nehirler
Diz çöker
Uysal, dingin bir kısrak olur
İnançla, inatla yoğrulmuş azmim önünde
Sofradaki zeytin, tuz ve ekmek
Kadehlerdeki mor yakut renkli
Buğulu, büyülü şarap benim emeğim
Kan revan içindeyim
Hem doğan, hem ölenim
Ağlayan ve gülen
Hem acı hem sevincim ben
Aşkım, inancım, hıncım
Dağları tutan isyanım
Ölümcül bir hastanın
Umutsuz, umursuz bakışı
Boncuk boncuk akan teriyim
Halkların üzerine yıldız yıldız akan
İğrenç ve aşağılık bombayım
Yanmış, yıkılmış, parçalanmış bedenim
Ölüm kusan silah
Su gibi selvi boyları
Burgu burgu delen mermi
Savaş da barış da benim emeğim
Sonu yokmuşçasına uzanıp giden bir bozkırda
Ulu bir çınarım bir dağ başında
Yağan yağmur, tozuyan kar, kış ile bahar
Döllenen, çatlayan tohum benim emeğim
Yanık feryatlar, kanlı gözyaşları
İlk aşk, ilk ihanet; ilk ayrılık, ilk gurbet
Dünyayı döndüren, yaşanmaz eden
Sevda ve zulüm ve ihanet
İnsana dair her şey benim emeğim
Tanrı yüce, ben Tanrıyı Âdil bilirim
Tutsağım namert açlığa
Kafam basmıyor, nerede benim emeğim
Aslında, artı ile eksiyi de bilirim
Umudum öfkeye, isyana durmasın
Siz cennetin, siz cehennemin
Kıldan ince, kılıçtan keskin köprülerin
Ninnisini söyleyin
Yılanım, kış uykusundayım
Sakın uyandırmayın, sokarım
Allah, cennet aşkına vurun, vurun
Ezin başımı, öldürün beni
Emi

Halil Yılmaz Hıtmiye
Kayıt Tarihi : 12.8.2007 10:54:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Selfet Duran
    Selfet Duran

    bir şiir emek üzerine olurda güzel olmazmı
    yüreğinize sağlık
    kutlarım...

    ve bir öğrenci olarak yazdığım 'ben bir emekçiyim' adlı şiirimi yazıyorum umarım beğenirsiniz

    Ben Bir Emekçiyim


    Yasalar vurdu lokmama düştü yere
    Çoktandır ki ekmeğim patron inisiyatifinde
    Ben bir emekçiyim
    Aç uyumanın ne olduğunu öğrenirim gecelerden
    Kışın it gibi titremeyi de bilirim
    Yazın sıcağında kahretmeyi de ömrümü
    Ben bir emekçiyim savaşırım açlıkla
    Uykumu bölmeyi de bilirim en tatlı yerinden
    Uykusuz geceleri de
    Ben bir emekçiyim
    fabrika koridorlarından şimdi işçi çığlıkları toplamaya kalktım
    Emeklemeyi de bilirim bu uğurda
    Küflü zindanlarda yatmayı da
    Ben bir emekçiyim
    Hiç bakmadım doyasıya gökyüzüne
    biliyorum ölmeden bakmak lazım doyasıya
    hiç güneşi keyfetmedim bedenime yağmuru da sevmedim karı da
    sigaramı okşamadı tan kızıllığında bir meltem
    denizi özlemedim yazları yakardı yaralarımı
    ben bir emekçiyim
    bilirim hesap yapmayı üç kuruşun, parmak hesabı da olsa
    öğütür yavaş yavaş o dişliler hoyrat demirler ellerimi
    silemem ki göz yaşlarımı incelmiş parmaklarımla
    dokunamam ki çıplak ellerimle süzülen o ırmağa
    ben bir emekçiyim
    bilirim en ağır vardiyaları
    kanamalı elleri ağlamaklı gözleri
    ben bir emekçiyim
    her gün bir damla kan ile avuturken canımı emanet ettiğim dişlileri
    kanım çekilir bir köşede kopan parmağa
    ben bir emekçiyim
    üreten benim
    ama ben neyim ki
    ben bir emekçiyim
    sabah ayazında titreyen ayaklarımla kırdığım buzlarla
    akşam dönüşü yorgun adımlarla
    öğle arası sönmeyen cigaralarla
    hep bir gün kovaladım saatler arkamda
    ben bir emekçiyim
    ama ben neyim ki

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Halil Yılmaz Hıtmiye