gözleri geceden daha kara olan sevgili!
benim, her siyah gördüğümde ağladığım...
yitik efsanelerden salınarak gelen!
yanındayken bile özlediğim,
uğruna Bağdat' a giden yolları şaşırdığım! .
bitanem, biriciğim...
mevsimin en ıssız günlerindeki,
rengarenkliğim...
uçuştuğum...
gidiyorum...
bir çocuk kadar saf,
deli gibi art niyetsiz sevdiğim...
şimdi, hüzünlerim bile yorgun...
ya, mutluluğun kuryesi ellerim!
yüreğimden taşan sıcaklığı
tenine akıtan ellerim!
onlarda bomboş...
ağlama aşk, ağlama
kalamam daha fazla...
gidiyorum...
üşüdüm...
hemde çok, üşüdüm...
kollarımla sarıyorum kendimi.
kucak kucak taşısanda sıcaklığını
alsanda başımı omuzuna
ve okşasan saçlarımı...
dudaklarında kanarken susuzluğa,
çıksada yangınlar,
artık çok geç...
gidiyorum..
korkuyorum!
içimden yükselen isyancı sese,
ya daha fazla dayanamazsam!
ya,sarılırsam boynuna!
kopamazsam...
son kez bak bana...
gözlerimiz;
dile getiremediklerimizde buluşsun.
son bakış... son veda...
gidiyorum ellerin olmaya..
Gül UbayKayıt Tarihi : 28.8.2009 08:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir dileğim daha var size lütfen bu güzel duygulara yazık etme Bu aşk sevgi dolu duygular yüreğinizde sönmesin. Külleri yüreğinizi yakmasını asla istemem. Sevgili şaire
kuşların karda bıraktıkları
bir seherlik ayak izlerine as
ömrümün geri kalanını..
zaten kuşlar çabuk ölürki...
TÜM YORUMLAR (10)