Ben ellerimde kaybettim seni

Ben ellerimde kaybettim seni

Ben ellerimde kaybettim seni
Ufak bi çocuğun umuduydu belkide yere göğe sığdıramadığım...

Ben ellerimle teslım ettim seni
Belli belirsiz aşklara yelken açasın diye...

Ben kendi ellerimle öldürdüm işte bir ankara dönüşündeki mai siyah gözlerini..

Korkuyordum kendimden bile o yüzden ürkek ürkek bakıyordum minibüsün o koca camlarından umudumu ellerimle bıraktığım uçsuz bucaksız geşmişime...

Ve ilk defa üşümüyordum ellerim cebimde değildi burnum kızarmamıştı soğuktan vücudum titremiyordu çünkü haziranın ortasında kışı soluyan sadece kimsesiz yüreğimdi...

İnadına koşuyordum hayallerimde ve yine düşüyordum başladığım yere dönüyordum çaresiz

Uzundu yolumuz ve tarifi çok zordu her bir kıvrımında her bir kıvrımında sonsuzluğa yokoluşumuzun...

Ben ellerimle teslim ettim kanlı yüreğimi son kez gözlerin görsün istemiştim gözlerimin fersizliğini...

Zekiye Aksoy
Kayıt Tarihi : 30.4.2008 18:54:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (2)

Zekiye Aksoy