Rüzgar özgürlüğü davet ediyor.
Yağmur fırtınaya dönüşüyor.
Ateşin öptüğü denizler dalgalanıyor.
Ben dünyayı ellerimde taşıyorum.
Bir fahişenin akmış rimelinde,
Kaldırım taşlarınının arasında büyümüş bir çiçekte,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta