BEN DOSTLARIMIN YANINDA MUTLUYUM
Çekinmem dost için can vermekten,
Vazgeçmem sevenlerimle omuz omuza yürümekten,
Onlarla birlikte rüzgar olup esmekten,
Ümitsizliğin içinden beni dostlarım aldı.
Kalbimde batmamak üzere bir güneş doğdu,
Sevdiklerimin sayesinde göz yaşlarım kurudu,
O candan bakışlarla umutsuzluğum Son buldu,
Yüreğimin yaralarını kıymet bilenler sardı.
Mutluluk dostluğun gücüyle geldi,
Omuz omuza olduklarımdan kalbim sevmeyi öğrendi,
Yanımda olanlar çektiğim acılara son verdi,
Dostluk kalbe girdi sönmemek üzere bir ışık yandı.
Şarkılarda insanlara güç veren güzellikleri anlatıyor,
Hayatıma dostlarım anlam katıyor,
Ümitsizlikleri gerçek dostluk yok ediyor,
Göz yaşlarım yerini gülümsemeye bıraktı.
Kayıt Tarihi : 15.11.2018 09:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!