Ben Donuyorum Şiiri - Murat Gülmez

Havadaydık düştük ıssız dağlara
Yardım edin dostlar ben donuyorum
Haber salın ahbaplara dostlara
Yardım edin dostlar ben donuyorum

Yüz on ikiyi de cepten aradım
Dedim ne zaman gelecek bu yardım
Issız dağ başında ben yalnız kaldım
Yardım edin dostlar ben donuyorum

Bekledim bekledim gelen olmadı
Arayanım soranım bulunmadı
Havadan geçtiler gören olmadı
Yardım edin dostlar ben donuyorum

Erhan Abi dedim önce inledi
Sonra seslendim de cevap vermedi
Yardımımıza da kimse gelmedi
Yardım edin dostlar ben donuyorum

Arkadaşlar birer birer öldüler
Kar altında son nefesin verdiler
Ortalığı sessizliğe gömdüler
Yardım edin dostlar ben donuyorum

Dağ başında kaldım ben tek başıma
Acıyın da gelin bu genç yaşıma
Böyle ölüm ise düşman başına
Yardım edin dostlar ben donuyorum

İçimden de attım bende korkuyu
İş başa düşünce söktüm koltuğu
Ceketleri giydim sonra paltoyu
Yardım edin dostlar ben donuyorum

Kızak yaptım iniyorum kayarak
Kırık ayağımı üste koyarak
Gelmedi hiç kimse beni duyarak
Yardım edin dostlar ben donuyorum

Kayanın ardına sığınıp kaldım
Beni ararlarda bulurlar sandım
Biraz zaman geçti uykuya daldım
Dondum artık dostlar üşümüyorum

Garip MURAT düşündükçe yazıyor
Mısraları sıra sıra diziyor
Kara bulut üstümüzde geziyor
Kor düştü içime ben yanıyorum