Ben Doğu' yum Şiiri - İlyas İnan

Doğu’ da bir köyüm ben; doğuda, güneydoğuda
Mahzun, suskun, garip ve bir o kadar da çaresiz,
Her duyguyu ve her acıyı bilen insanlarım vardır
Her sesten, her renkten ve her yaştan çocukları olan.

Doğu’ da bir nehirim ben; Fırat’ım, Dicle’ yim, Murat’ ım,
Akar akar bitmem, beslerim tüm Mezopotamya’ yı,
Dağları aşar, ovaları besler, bereket saçarım bağlara,
Tarlasına misafir eden, sıcakkanlı ve çalışkan rençperler için.

Doğu’ da bir dağım ben; Nemrut’ um, Ağrı’ yım, Cudi’ yim
Tepemde Tanrılar ile dans eder gelen tüm rüzgârlar,
Tüm çevreme en tepeden bakarım ben masum gözlerle,
Nuh’ un misafirlerini ağırladım başımın üstünde günlerce.

Doğu’ da bir Çiftçiyim ben; Hasan’ ım, Ramazan’ ım, Mehmet’ im.
Çocuklarımı okutmak içindir belki de tüm çabam ve emeğim.
Ve yahut sevdiği kızla evlendirmek içindir oğlumu gösterdiğim gayret
Kim bilir belki de en helalinden alın teriyle ekmeğimi çıkartmak içindir.

Doğu’ da bir ağacım ben; İncir’im, Elma’ yım, Alıç’ ım,
En susuz yerde en çorak toprakta bile meyve veririm,
Fırat’ ın sesini duydukça açarım tüm tomurcuklarımı,
Yârin yolunu gözleyen kızlarının sırdaşıyım ben burda.

Doğu’ da bir çocuğum ben; Berfin’ im, Bedir’ im, Gülizar’ ım
Nasırlaşmış ellerine en çok kalem yakışan çocuğum ben,
Bir aslan kadar cesur ve bir ceylan kadar ürkek yürekliyim,
Anası hasta olduğu için doktor olmak isteyen masum yürekliyim.

Doğu’ da bir anayım ben; Hatice’ yim, Fatma’ yım, Zeynep’ im,
Sırtında su kenarlarından bulup, topladığı çalı çırpıyı taşıyan bir ana.
Ve yahut ekmek parası için gurbet’ e yolladığı Bey’ inin yolunu gözleyen.
Aylarca çocuklarına analığının yanında yaptığı babalıkla bekleyen bir anayım ben.

Doğu da bir babayım ben; Hüseyin’ im, Ali’ yim, Mustafa’ yım.
Ekmek parası için yollara düşen, Alamanya ‘ ya giden bir baba.
Tarlasını, bağını, bahçesini alacağı bir traktör ile sürmek için,
Ya da dünyalık dertlerden uzak, ekinini, başağını düşünen bir babayım ben.