Kökümüz bir,
Özüm sensin.
Ben Doğu Türkistan,
Sen Türkiye.
Beni;
Ateşe atan,
Kurtaracak olan,
Görmeyip susan,
Sessizce ağlayan da,
Sensin gardaşım.
Kurşuna dizilirken bebem,
Ata otağım yanarken,
Namusum kirletilirken,
Gözleri görmeyen,
Acısı dinmeyen de,
Sensin gardaşım.
Bu çamurda,
Yaşamaya çalışırken İslam’ı,
Korumaya çalışırken ırkımı,
Belimi büken de,
Ayağa kaldıran da ,
Sensin gardaşım.
Ses,
El,
Göz,
Kulak ver bana !
Kökümüz bir,
Özüm sensin.
Ben Doğu Türkistan,
Sen Türkiye,
Değil mi?
İkiside vatandır bize.
Hadi gardaşım,
Son umudum sensin.
Ya gel burayı vatan eyle,
Ya da al götür beni vatanıma,
Gönlümü hoş eyle.
Ben Doğu Türkistan,
Sen Türkiye.
Beni azad edecek olan,
Sensin gardaşım.
Kayıt Tarihi : 12.5.2019 04:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğu Türkistan’a ithafen yazılmıştır.
![Kürşat Hardal](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/12/ben-dogu-turkistan.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)