Ben Doğarken Ölmeyi Yine Özleyeceğim

Kim bilir hangi sonun dönülmez başındayım
Bilmem ki hangi hayal hangi aşk peşindeyim
Hayatıma kasteden hangi dost elindeyim
Sanki ruhum bir tutsak acılar içindeyim

Kim bilir hangi sessiz çığlığın sesindeyim
Haksızlığa uğrayan kimsesiz bedendeyim
Acımasızca geçen günlerin derdindeyim
Şu mekansız zamanın sanki gölgesindeyim

Yaşadıkça sırtıma kaç hançer yiyeceğim
Bilmem ki kaç ihanet bağrıma gömeceğim
Baktıkça insanlığa ölmeden öleceğim
Ben doğarken ölmeyi yine özleyeceğim

Söyle daha kaç asır kendime soracağım
Hayat sırlarla dolu bilmeden göçeceğim
Ezelden beri yüce yârin hasretindeyim
Kavuşursam o yâre kendime döneceğim