Ben annemden doğarken ağladım
Sizler çok sevindiniz, hep güldünüz!
Ve kaderimle savaşmaya başladım
Sizler de benim halime mi üzüldünüz?
İnsan doğar, büyür, yaşar sonra ölür
Bu hayatın vazgeçilmez gerçekleri!
İnsan ölünce beyaz kefene dürülür
Mezarda bekler onu sorgu melekleri!
Hayat devam ediyor, ölenle ölünmüyor
Zorla olsa bile hayatı yaşamak gerek!
Ama insan bunları bir türlü unutamıyor
Her şey gözler önünde hayat bir gerçek!
Doğan bir gün mutlaka ölümü tadacak
Tam güvenilen büyük Allah'ın bir kelamı!
Buna rağmen insan kendini ne sanacak?
Her şeye rağmen yine yaşamalı yaşamı!
Selçuk Noyan Ataseven
25,04,2014 Cuma
Cevizli/ Kartal
Kayıt Tarihi : 26.4.2014 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgiler muhabbetle kalın
Selçuk Noyan Ataseven
'KADERE İSYAN EDEN BAŞINI ÖRSE VURUP KIRAR!'
'KADER KUDRET NEVİNDEN DEĞİL İLİM NEVİNDENDİR. İLİM İSE MALUMA TABİDİR.'
'MADEM HER ŞEY EZELDEN BİR KADER İLE TAKDİR EDİLMİŞTİR, KISMETİNE RAZI OL Kİ RAHAT EDESİN!'
Bir hadisi şerifte 'Anasından doğarken ağlamayan sadece Hz. İsa (as) dır. Çünkü ağlamak şeytanın dürtmesiyle vuku gelir. İsa'ya ise bu dürtmeyi yapamamıştır ev kema kal' diye buyrulur. Madem ki akıbet muttakilerindir bidayette ağlamak hiçte önemli değil. Rabbim cümle ümmet-i Muhammedi son gülenlerden eylesin! Aminnnnn!
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (2)