Kızılay Meydanı'nda her akşam insan seli
Akarmış bir aşağı, bir yukarı ezeli.
Boş gezenler, gâripler, hoş vakit geçirirmiş
Âşıklar bir köşede beklerlermiş güzeli.
Bir gün, benim de yolum, düştü bu başşehire
Mahşerde sandım bir an, kendimi birdenbire.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
