Ben desem ben değil, aşk desem hakkım de ...

Halin insicamından kal etmeliyim
Göçüp gitmeden perişanlığımı ayan edip, gözyaşı dökmeliyim
El açmaya yüzüm olmadığı halde, rahmetine sığınıp şefkatine ilticaetmeliyim
Nefesime müddet tanıyan, bahtım için kalbime bakan, iradem ve aklımahükmedene dönmeliyim

Ne kadar varlığım ve sıfatım varsa
Emanet edilenler adına nefsimi palazlayıp, haykırsamda
Her melaneti işledikten sonra, hevesin peşinden koşturan ve yaşatan heryola
Ölüm içimde olsa, korku cehlimden uzaksa, ruhum ve kalbim figan içindehicrana salınsa ve halime acısa

Kime ne söylenir, heva uğruna yardan mı geçilir
Can kim için edep ve irfan konusunda, ihsan ve ihlas noktasında serdir
Nefs terbiye edilmedikçe, azimle irade erdem konusunda ceht etmedikçe,gönül çaresizdir
Ölüm akıl ve kalp için en ibretli hakikattir, irade bahşedilmiş kul, nasılbir mazeretle Haktan imtina edecektir

Gönül maksudunu bulup, şevki yaşamalı
Aşkın şiarıyla ruhunu ve zihnini arıtmalı, hak için seferber olmalı
Varlığını adayıp, feda olmak için mücadelenin sevdasından hiçbir an korkmamalı
Zaman kime seslenir, lahza hangi ibrete nazar ettirir, nefes tükenince takat niye kesilir ve alnını terletir