Ben'den önce'SEN'... Şiiri - Reyhan Tata ...

İşte...
Yine böyle bir ortamdı
Bilmem kimdi..bir şair
Bir şeyler demeye çalışıyordu
Geçmişten geleceğe dair...
.........................................
Sokaklarda lambalar yoktu
Ama...
Gecenin çığlıklarından korkmazdı
Kimse...
Çamura basmaz,yolunu şaşırmazdı
'O kadardı'dedi... 'o kadar da değil' dedimse...
Güneş doğmasada olurdu
Çünki...
Tebessüm eden yüzler vardı
Yeterde artardı...bile
Gönülleri aşk ateşi yakardı
Tufanda neydi,zelzele neydi
Onlara...
İlim aleminde sabıra bir deneydi
Yokluğu yaşamadılar ki hiç...
Varlığı paylaşıp,yokluğa şükrettiler
İlginç...çok ilginç...
Ne potin,ne de üzüm
Ne bağlantıları vardı,ne de bağları
Hak aşkı ile örüyorlardı ağları
Düne borç takmaz
Yarına veresiye vermez
Peşin yaşar,peşin ölür...
Günahı sevapla evermez...
Onlar gider,onlar geri gelmez...
Bilen bilir...bilmeyen bilmez...
Olmaz idi hayatlarında bir an boşluk
Sallandıklarına bakmayın...
'O'...
Aşkın verdiği bir sarhoşluk
'Ben'diyen çıkmadı aralarından
'Benden içerü,Sen,Enel Hak...'dediler
Ben...ben...diyenler
'Ben'demiyenleri yediler...
Haya baş tacı idi imanın
Güzel ahlak ile
Nura dönen her simanın
Merhamet,sevgi... sermayeleri
Şefkat,Şefaat...eserdi yelleri
Adalet terazileri,daima kanaat
Ayırmadan gerilir,Hak için kol,kanat
İnsanlar,hayvanlar,bitkiler...
Bütün varlıklar itaatkardı
Baharda yağmur,yazın hasat
Sonbahar hazan,kışın ise yağan kardı
Ne kimse hayattan
Ne de kimse ölmekten bıkardı
Ne ecel canı,ne de can eceli sıkardı
Can Canana, gönül rızası ile çıkardı
Onlarda bu alemde yaşadılar...
Onlarda bu alemden göçtüler
Geldiler bir yarım...
Gittiler beş yarım...
Bez parçası ölçtüler...