Ben Demem Utanırım Şiiri - Fahri Bulut

BEN DEMEM UTANIRIM
Yağcılarla, yağ-danlar, hele dönekler arttı,
Her yer namertler doldu, mertlik, yiğitlik kalktı.
Kişilikler, onurlar, yazık satılık çıktı,
Bunlar insanım derse, ben demem utanırım...

Vatan haini hırsız, korunup kollanıyor,
Bunların yaptıkları, yanına kar kalıyor.
Emperyalist uşaklar, şad olup seviniyor,
Uşak insanım derse, ben demem utanırım...

Onca şehit Mehmetçik, kelle diye suçlandı,
Vatan, ulus diyenler, son yıllarda dışlandı.
Karşıt devrimciler de, madden, manen güçlendi,
Karşıt insanım derse, ben demem utanırım...

İşgalci askerlere, dua bile edildi,
Şehit ile gaziye, yan gelip yatma dendi.
Millet uyur, gezende, dönekler çok güçlendi,
Dönek insanım derse, ben demem utanırım...

Biz fakir insanların, tek vatanı Türkiye,
Milyonlarca şehitten, vatan bize hediye.
Ondandır ki bu vatan, bırakılamaz haine,
Hain insanım derse, ben demem utanırım...

Rızaoğlu, gençliğe hitabeyi hep oku,
Bayrağı burca diksen, kalmaz içinde korku.
Türk, Kürt tekrar birleşse , çıkmaz kincinin gıkı,
Kinci insanım derse, ben demem utanırım...
Vatan hainlerini, savaşlardan tanırım...
19 ŞUBAT 2008
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU