Rüzgâr saçlarını yüzüne vurduğu zaman
Ben yeniden keşfediyorum seni Ronika
Ütopik bulguları delerek
Seni uzaklarda yazıyorum
El değmemiş yazmalara,
Yaşadığı hayatımızın en ücra köşesinde
Adına sayfa sayfa düşler kuruyorum
Ama hiçbir düş yetmiyor bana,
Adım deliye çıkmış Ronika
Çocuk katili bir savaşın
En orta yerinden uyanmış gibiyim,
İçimde bir ihtilal sabahı
Ve gün doğmuyor umutlara,
Çığlıklar yükseliyor yüreğimde,
Kana susamış cellatların gölgesinden
Kurtulmayı umut eden çocuklar görüyorum,
Nereye baksam savaş mahalli,
Hangi kapıya dayansam, saçları idam edilen kadınlar,
Hangi parsellenmiş toprağa bassam
Toptan gömülenler,
Mezarı bilinmeyenler,
Geçmişine vaaz veren
Düş gören dilsizler görüyorum
Artık hiçbir inanç kurtarmaz beni
Adım çıkmış bir kere,
Ben deliyim Ronika...
Kayıt Tarihi : 11.3.2021 15:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!