Ben Deliyim Şiiri - Yusuf Ter

Ben Deliyim
Bir çoçuk ruhu taşır bedenim
Sanki o ben değilim...
Aldı götürdü beni benden
Alıkoydu filizlerime,
Dondurdu hücrelerimi adeta
Faşizmin darbeleri.

Her zaman hareketli,
Devinimli
Duramıyorum yerimde,
İsyan var serde
Hücrelerde asiyim.

Memleketin hasretiyim
Yıllar olmuş
ayrılalı köyümden
Schenger mühründe mürekebim
Avrupa birliğinde kağıt kalemim
utansınlar beni el kabına zorunlu koyanlar.

Ben deliyim
Esen rüzgar yeliyim
Bir orada bir buradayım
Ama belleğimde.
Avonosta çömleğim
Avrupa da gömleğim,

Garibin sırtında yırtık gömleğim
Mezopotamya da kayıp şehrim
Anadolu da uyanır imgelerim
Ağrı dağında Nuhun gemisiyim
Mamak da kaldı acılarım.
İşkence gördü ağabeylerim, bacılarım.

Sandıklarda seçimim
seçip gönderdiklerim mecliste
Delilik oluştu herkeste...

Kimsesizler yurdunda gencim
İşsizlik her yanda, zorlaştı geçim.
Ben bir deliyim
Bilmem ki neyim

Kerbela da şehit olan
Çorumda, Maraşta,Sivasta,Dersim de kırılan benim....
Ben deliyim,
Yağmur seliyim.

Everesin
zirvesinde
Nemruta her sabah doğan güneşim

Ben deliyim
Gözle görünmeyen
Elle tutulmayan
Aranıp da bulunamayan bir deliyim..

Karacaoğlanın türküsün de
Pirsultanın deyişinde
Nazımın söyleyişin de
Ben varım.

Gerçekleri öğreten
Yapılmamış okulum.
Şifa vermek için
Açılmamış hastaneyim.

Bitmemiş yolum
Ulaşılmaz köyüm
Zevk vermeyen şehirim.
Işımıyor beynim.
Ayın karanlık yüzüyüm
Ürün vermez dünyayım
sanki Bakırköyde yatan bir deliyim.

Musanın gectiği kızıl denizim
Isanın asıldığı çarmığım,
Mehdi gibi gaybım.
Var mıyım, yok muyum? Bir deliyim ben....

Ben deliyim
Gözle görünmeyen
Elle tutulmayan gibiyim.

Çukur ovada eşkıya
Munzur da güvercin
Hacı Bektaş nefereyim.
Ben deli doluyum...

Ali okulundanım,
Kara tahtaya yazılmayanım
Damla olup, bütüne katılanım
Nil nehrinde durmadan akanım

Afrika da uçsuz bucaksız kaçağım
Amazon ormanlarında yağmurum
Rüzğarın getirdiği insan külüyüm
Ben beni tanımaz oldum

Ben deliyim
Gözle görünmeyen
Elle tutulmayan
On bin çiçekte
Arının topladığı
Çiçeğe tat katan deliyim

Yirmi iki kişinin sağa sola koşturduğu
milyonların izlediği
boş stadyumda ki deliyim.

Konya da Mevlana
Kırşehir de Ahi Evran
Gönüllere sevgi katan Yunusum...

Karıncanın yürüdüğü
Kuşların göçtüğü
Bombaların öldürdüğü
Âşık Veyselin gördüğü
Ozanların bir bir ördüğü bir deliyim...

Ben deliyim ben
Deliyim ben....
Çözün beni
Atın,
Gerçeklere katın,
Arıyorum kendimi,
Faşizm yok etti özümü...

Bu dünyada yaşamayan
Bin yıl yaşlanmayan
Sürekli var olan,
Sorgulayan,
Vurgulayan
Koşan, koşturan,
Kocaman bir deliyim.

Ben deliyim
Görünmem gözlere,
Sığmam sözlere
Tutulmam ellere
BEN BİR DELİYİYİM
DELİYİM AMA NELİYİM?

BOŞ VERMİŞİM PARAYI, NAMI ŞANI...
UMURUMDA DEĞİL, ARABA, KAT,YAT...
YAŞASIN DELİLİK !

Yusuf Ter 27.01.2012
Saat 03:40 İsvçre