Ben Deli miyim Şiiri - Murat Gezici

Yalanlara alıştım sorun yok!
Sorun; kendim kanarken
Seni nasıl kandıracağımdı…
Ve sen giderken
Geceleri benim koynuma sokarken sen.
Ben,
Ölmem için daha erken…..
Sen;
Öylesine giderken,
Firari mahpusların düşüncesiyle…
Kara kaplı bir defter,
Ve idam fermanım elimde.
Ben;
Öylesine sensiz yaşarken,
İdamlarla mı korkacaktım?
Yoksa sensizliği mi koynuma alacaktım?
Ben;
Gittiğin günden beridir bir an gülmeden,
Ben;
Ve hiç içeri girmeden…
Beklemek ne zor imiş seni
Geleceğini bile bilmeden…..
Okşarken ellerini,
Ve gözlerine bakıp ağlarken…
İçimden, ve içimin nehirlerinden taşarken
Sana hiç bilmediğin bu sevdayı açmaya geldim.
Ben; senden başkasını sevmedim
Ve sen; benim bu sevdamı hiç bilmedin…
Bilsen de zaten görmezden geldin ….
Ben;
Seni severken,
Sen,
Kendinle çelişen bütün düşüncelerini,
Şimdi atabilirsin Asi’nin ters akan suyuna…
Ve atabilirsin Naccar dağından aşağıya…
Ve asabilirsin hiç hayal kurulmamış bir evin damına…
Sen,
Kendine hainlik saydığın,
Ve beni bir kez olsun duymadığın,
O Antakya’nın başı boş sokaklarına da atabilirsin…
Geceler boyu hiç yorulmadan yürüsen mesela,
Ve denk gelsen bana o okul yolunda…
Söyle;
Ya da sus bu defa..
Sen buradaysan,
Yanımdaysan,
Bu ben miyim?
Sen yoksan,
Ben buradaysam,
Aman Allahım yoksa,
Ben deli miyim?

04 Temmuz 2018