Zamanın kalbine yazdığım sonsuz sevdiğim
İki yüz yirmi bir numaralı odanın kapısına astım bakışlarımı
Bedeni elbiselerinden taşan iki görevli
Çekiştire çekiştire soktu içeriye
Ayaklarımı diredim
Ellerimi önümde çapraz bağlamışlardı
Direnemedim
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta