Zamanın kalbine yazdığım sonsuz sevdiğim
İki yüz yirmi bir numaralı odanın kapısına astım bakışlarımı
Bedeni elbiselerinden taşan iki görevli
Çekiştire çekiştire soktu içeriye
Ayaklarımı diredim
Ellerimi önümde çapraz bağlamışlardı
Direnemedim
başka türlü bir şey benim istediğim:
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..
Devamını Oku
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta