Odamdayım yine yalnız başıma
Karanlıklar içinde oturmaktayım
Kulağım yine çınlamaya başladı
Rafta kitaplara gözüm ilişiyor
Elim ayağım titriyor damağım kuruyor
Kimsecikler yok etrafımda
Sesler kafatasımı kırıyor sanki
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta